807
بازدید
23
خرداد
مسمومیت با هیستامین یک نگرانی مهم بهداشت عمومی و ایمنی است. مسمومیت ناشی از مصرف مواد غذایی حاوی مقادیر بالای هیستامین ممکن است علائم خفیف یا شدیدی را ایجاد کند که حتی می تواند به ایست قلبی منجر شود.
لاکتوز چیست و چه نقشی در بدن شما دارد ؟
اگر به عدم تحمل هیستامین مبتلا هستید، ممکن است در مصرف برخی از غذاهای لبنی احتیاط کنید . اینکه لبنیات باعث ایجاد مشکل می شود به سطح دی آمین اکسیداز، یکی از آنزیم هایی که هیستامین را تجزیه می کند، و محصول لبنی شما بستگی دارد.
نوع لبنیات مهم است. حتی اگر به هیستامین حساسیت دارید، معمولا می توانید شیر تازه و پاستوریزه را تحمل کنید و بهترین کار این است که تا زمانی که تازه است از آن لذت ببرید و اجازه ندهید در یخچال بماند. هر چه شیر و مواد لبنی تازه تر باشد، شما کمتر دچار علائم عدم تحمل هیستامین خواهید شد
شیر تازه و پاستوریزه هیستامین بسیار کمی دارد. طبق کتاب عدم تحمل هیستامین: میزان هیستامین ، در شیر پاستوریزه بین 0.3 تا 0.7 میلی گرم بر کیلوگرم است. در حالی که هیستامین شیر تغلیظ شده حاوی حدود 1.2 میلی گرم بر کیلوگرم است. در مقابل، برخی از پنیرها حاوی 1200 میلی گرم بر کیلوگرم هیستامین دارند .
شیر خام یا غیر پاستوریزه داستان دیگری است. شیر خام و شیر تخمیر شده حاوی هیستامین کافی برای ایجاد علائم برای بسیاری از افراد مبتلا به عدم تحمل هیستامین هستند. این نتایج شامل کفیر نیز است. با این حال، یک مطالعه جالب وجود داشت که به بررسی اثرات کفیر بر سطح هیستامین در حیوانات پرداخت.
این مطالعه نشان داد که دادن دوزهای کوچک تا متوسط کفیر به حیوانات، میزان هیستامین در خون آنها را افزایش نمی دهد، اگرچه مقادیر زیادتر این کار را انجام می دهد. جالب است، اما شواهد کافی در انسان وجود ندارد که کفیر هنوز بار هیستامین بدن را افزایش نمی دهد، بنابراین بهتر است از آن اجتناب کنید.
تحقیقات نشان می دهد که هیستامین می تواند در غذاهای لبنی از تجزیه باکتری های اسید لاکتیک ایجاد شود. هر نوع لبنیات تخمیر شده، از جمله کفیر، ماست، دوغ و خامه ترش، ممکن است حاوی مقادیر متفاوتی هیستامین باشد، اما هیستامین همه اینها بسیار کمتر از پنیر سفت است، زیرا رسیدن پنیر چندین هفته طول می کشد و فرصت دارد تا میزان هیستامین بالاتری داشته باشد .
تحمل به غذاهای هیستامینی در افراد مبتلا به عدم تحمل هیستامین متفاوت است، اما بیشتر غذاهای لبنی تخمیر شده می توانند خطراتی را ایجاد کنند. چند استثنا وجود دارد. به عنوان مثال، برخی از افراد با حساسیت به هیستامین می توانند ماست را در حد متعادل تحمل کنند.
داشتن مقادیر کم ماست در رژیم غذایی و بررسی علائم به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا می توانید ماست را در مقادیر کم تحمل کنید یا خیر. از آنجایی که تولیدکنندگان از باکتری ها برای تخمیر ماست استفاده می کنند، باکتری های کشت استارتر می توانند محتوای هیستامین ماست را افزایش دهند.
دو تا از رایجترین گونههای باکتریایی که تولیدکنندگان برای تولید ماست استفاده میکنند، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و لاکتوباسیلوس کازئی هستند. یک مطالعه نشان داد که این باکتری ها هیستامین را افزایش می دهند. معمولا همه ماست های لبنی از این گونه ها استفاده می کنند، از جمله ماست یونانی.
مقدار هیستامین موجود در ماست ممکن است همچنان به اندازه ای کم باشد که باعث ایجاد علائم نشود، اگر مراقب میزان خوردن خود باشید.میزان هیستامین ماست ، بیشتر از مقدار موجود در شیر پاستوریزه، اما بسیار کمتر از بسیاری از پنیرهاست .
اگر عاشق پنیر هستید، ممکن است تعجب کنید که آیا میتوانید هر نوع پنیری را در رژیم غذایی خود بگنجانید، و آیا برخی از انواع آن بی خطرتر از بقیه هستند. مقدار هیستامین موجود در پنیر با نحوه تهیه، نگهداری و نوع پنیر متفاوت است.
شیر خام حاوی باکتری های طبیعی است که محتوای هیستامین محصول را افزایش می دهد، بنابراین پنیر ساخته شده از شیر غیر پاستوریزه نیز دارای هیستامین بالایی خواهد بود. نوع دیگری از پنیر که باید از آن اجتناب کنید، پنیر سفت است زیرا رسیدن آن به زمان بیشتری نیاز دارد.
پنیر چدار، پارمزان نیز به زمان زیادی نیاز دارند تا رسیده و هیستامین بیشتری انباشته میکنند. اگر هنوز هم می خواهید پنیر را به مقدار کم به رژیم غذایی خود اضافه کنید، پنیر نیمه سفت را انتخاب کنید که زمان زیادی برای رسیدن به آن نیاز نیست.
9 پنیر برای کسانی که به لاکتوز حساسیت دارند
اگر عدم تحمل هیستامین دارید و از پنیر لذت می برید، بدون گزینه نیستید. انواع پنیر های تازه ف نرم و پنیر خامه ای حاوی هیستامین اندکی یا بدون هیستامین هستند و می توانند بخشی از رژیم غذایی شما باشند. موزارلا نیز هیستامین کمی دارد. اگر نمیخواهید پنیر را کنار بگذارید، اینها بهترین انتخابهای شما هستند.
پنیر کوتاژ یکی از بهترین گزینه ها است، زیرا هیستامین کمی دارد، اما پروتئین و کلسیم بالایی دارد. یک پیمانه پنیر کوچک حاوی 25 گرم پروتئین و 18 درصد کلسیم مورد نیاز روزانه است.
اگر به عدم تحمل هیستامین مبتلا هستید، لبنیات کاملاً ممنوع نیست، و همه افراد دارای سطوح متفاوتی از دیامین اکسیداز هستند، به این معنی که ممکن است شما بیش از دیگران با عدم تحمل هیستامین تحمل کنید و بالعکس، اما نکاتی وجود دارد که باید هنگام مصرف لبنیات به خاطر داشته باشید :
شیر و خامه پاستوریزه هیستامین کمی دارند، اما آنها را برای مدت طولانی در یخچال نگهداری نکنید. به سرعت از آنها استفاده کنید.
پنیرهای سخت و سفت مشکل ساز است زیرا می تواند دارای هیستامین بسیار بالایی باشد زیرا به زمان زیادی برای رسیدن نیاز دارد.
گزینه های پنیر کم هیستامین شامل پنیر های خامه ای، پنیر ریکوتا، پنیر موزارلا، پنیر گورگونزولا است.
ماست در منطقه خاکستری قرار دارد. ممکن است حاوی مقدار کافی هیستامین از کشت های آغازین باشد که اگر مقدار زیادی از آن بخورید علائم را بدتر می کند. اگر آن را امتحان کردید، با مقدار کمی شروع کنید و ببینید چگونه آن را تحمل می کنید.
از سایر محصولات لبنی تخمیر شده و خام از جمله کفیر خودداری کنید.